 Wysłany: Sob 12:50, 15 Mar 2008 Temat postu: |
|
fajne  |
|
| Wysłany: Śro 8:54, 14 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Jessica Alba In Anal Action Movie!
http://Jessica-Alba-In-Anal-Action-Movie.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=636748 |
|
| Wysłany: Nie 14:21, 04 Lut 2007 Temat postu: |
|
check this too 
http://nakedcamerondiaz.info/beastiality/636748 regards, Adtardder |
|
| Wysłany: Czw 12:27, 01 Lut 2007 Temat postu: |
|
amazing! 
http://huge-cock-inside-carmen-electra.info/movies/wmf/636748 regards, Modick46 |
|
| Wysłany: Śro 8:39, 24 Sty 2007 Temat postu: |
|
| http://Paris-Hilton-Doing-A-Monkey.info/movies/636748 | |
| Wysłany: Śro 8:39, 24 Sty 2007 Temat postu: |
|
| http://Paris-Hilton-Doing-A-Monkey.info/movies/636748 | |
| Wysłany: Czw 19:20, 07 Wrz 2006 Temat postu: |
|
| Bardzo dobre.... Podoba mi sie jak chuj... napisz cos wiecej |
|
| Wysłany: Śro 15:45, 06 Wrz 2006 Temat postu: |
|
| Ciekawe opisy Narazie zbyt krotko zeby ocenic calosc | |
| Wysłany: Śro 15:28, 06 Wrz 2006 Temat postu: twórczość |
|
Niewiem gdzie to dać, więc tutaj położę . Przeczytajcie i oceńcie. Wszystkie prawa zastrzeżone 
Piszę moje opowiadanie na bierząco, więc jeśli się wam spodoba to możecie liczyć na więcej Miłej lektury.
Pole zasłane było krwią. Ciała walające się po ziemi cuchły, gniły i leżały bezruchu. Czarne jak noc kruki jeden za drugim przylatywały do martwych i szarpały to, co z nich zostało. Niebo zasnute było mgłą, pożogą i tańczącą z radości śmiercią. Gdzieniegdzie słychać jeszcze było krzyki wolnej i bolesnej agoni ostatnich spośród żywych. Wiatr dął coraz mocniej, bezlitośnie, jakby chciał przekazać zapach masakry całemu światu. Wstawał świt. Gdzieś tam za horyzontem, z najwyższych partii nieznanych nikomu gór wychylało się czerwone od przelanej krwii słońce. Poranny wiatr poruszał koronami bezlistnych drzew, otaczających pole bitwy. Brązowe, jesienne liście walały się po polu śmierci, jakby chciały pomóc poległym. Hans nigdy nie czuł tego, co teraz. Strach i gniew spajały się w jedno, tworząc wybuchową mieszankę. Stojąc pośrodku martwych, nie mógł wydobyć ani słowa. Rana na nodze krwawiła, dając o sobie znać piekielnym bólem. Hans spojrzał wokoło. Czuł na sobie oddech jakiejś niewidzialnej zjawy, która za chwilę go chwyci i zwali na ziemię. Wszyscy spośród martwych wyglądali tak samo. Grymas bólu na ich twarzach zasłanych krwią i zamknięte na zawsze oczy. Hans ruszył w stronę obozowiska, brodząc po kolana we krwi i zwłokach poległych. Każdy krok sprawiał mu nieprawdopodobny ból, jakby nakazując mu połozyć się na wieki pośród innych. To dopiero drugi dzień. Drugi. Zmierzchało. Księżyc swym bladym wzrokiem spoglądał na ulice niemal wyludnionego miasta. Niebo mieniło się milionami jasno świecących gwiazd. Wiatr dął mocno, powiewając walajacymi się po drodze liśćmi. Ciemność nocy niszczyły licznie ustawione, oświecone latarnie i światła dochodzące z okien otaczających kamienic. Veles szybkim krokiem szedł w stronę gospody. Był ciekaw nowych wieści z frontu. Sargia płonęła, skąpana w ogniu wojny, a on nie mógł nic zrobić. Słyszano wiele - o wielkich wygranych i jeszcze większych przegranych. Do miast coraz liczniej przybywali gońcy, ranni żołnierze i wędrowcy z nękanego królestwa. Śmierć na zachodzie była coraz chętniej opiewanym tematem ludzi w całym Imperium. Mijając kolejne, coraz mniejsze i ciemniejsze uliczki miasta, Veles podążał do oberży. Po paru minutach stał przed dobrze mu znanymi drzwiami, nad którymi lekko chyboczył szyld, ukazujący napis "Pod rozlaną szklanicą". Bez chwili zastanowienia wszedł do środka. Pomieszczenie gospody było duże, czyste i ładnie zadbane. Na ścianach poustawiane były knykiety, w których jasno świeciły dziesiątki świec. Ich zapach, przemieszany z lekką wonią alkoholu roznosił się w powietrzu. Po lewej stronie stał wielki drewniany szynkwas, za którym siedział gruby, ubrany w brudny fartuch gospodarz. Nie było wielu ludzi. Przy stołach siedziało tylko paru odurzonych nadmierną dawką alkoholu wieśniaków. Gdzieś w kącie, przy kominku, w którym jarzył się smętny, mały ogień, siedział jeszcze ktoś. Pochylony, wsparty na jednej ręce i ślepo wpatrzony w pusty kufel po piwie sprawiał wrażenie zmartwionego. Jego długie, jasnobrązowe włosy spadały na brudny blat stołu. I co sądzicie? |
|